Het is zondag 16 juni, vaderdag. Ik ben thuis na negen dagen ziekenhuis. Vorige week geen overweging geschreven. Dus tijd om nog eens terug en vooruit te kijken, want afgelopen week was een week met een definitieve genadeklap dat je uitbehandeld ben en alle inspanning en strijd verloren hebt. Een vreselijke boodschap die niet te bevatten is. Twee en een halve week geleden waren de bloedwaarden hoopgevend, het was wachten op de scan om te zien wat de chemo- en immuuntherapie hadden gedaan. Helemaal NIKS!
De laatste weken ben ik geregeld erg geëmotioneerd en lopen de tranen over mijn wangen. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst gehuild heb. Nu komt alles eruit.
Het idee dat de laatste fase van mijn leven zo dichtbij is, is beangstigend. Het feit dat ik mijn lieve gezin, ouders, broer, alle naasten, familie, vrienden en alle andere dierbaren moet achterlaten, is killing! De gedachte maakt me verdrietig….
Het verblijf in het ziekenhuis de afgelopen 9 dagen waren bijzonder. Gelukkig kon ik na een kort verblijf op de AOA afdeling opgenomen worden op de afdeling Oncologie. De afdeling is vertrouwd en specifiek toegespitst op o.a. mijn problematiek.
Het verpleegkundigpersoneel dat op de afdeling werkt, is fantastisch, niets is te veel. Kundig en behulpzaam. Ik ben dankbaar voor de zorg de afgelopen dagen. Het is fijn om weer thuis te zijn, maar is wel spannend. Het weer zelf beoordelen wat te doen als je veel pijn hebt etc. maakt het spannend.
In het ziekenhuis lag ik op een vierpersoonskamer. Ik had een bijzonder goede band met mijn buurman. We hebben samen diepgaande gesprekken gehad, samen gehuild, maar ook gelachen. Het is zo bijzonder om met lotgenoten te spreken. Het is delen, verdiepen, leren, nieuwe inzichten en veel verdriet. Maar ook momenten voor een grap en een grol, met af en toe galgen humor.
Ik wil de verpleging en artsen van het ADRZ Oncologie bedanken voor de afgelopen periode. Hun professionele en ‘liefdevolle’ verzorging.
De pijn was de reden voor opname. De pijnartsen hebben een blokkade gemaakt afgelopen donderdag. Vrijdag was ik zo goed als pijnvrij. Helaas veranderde dat gisteren door een verkeerde draai, de pijn kwam in volle sterkte terug. Ook vanmorgen toen ik naar de wc moest met het opstaan. De pijn was ondragelijk. Met medicatie en gebruik van de TENS is het gelukt de pijn onder controle te krijgen, maar voor het zover was….
Het is vaderdag, de kinderen en ouders komen vandaag, fijn bij en genieten van elkaar.
Fijne zondag!
