Het is zondag 12 mei, Moederdag. Afgelopen maandag ben ik gestart met de tweede kuur van 3 weken chemo. Spannend omdat de eerste week van de eerste kuur erg slecht verliep en de daaropvolgende week ook erg pijnlijk was.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, met uitzondering van de eerste drie dagen, ging het redelijk. Maar na het uitwerken van de Dexamethason kwam de pijn in alle hevigheid. De afgelopen dagen waren killing en slopend. Aan de ene kant wil ik de Morfine tabletjes niet te pas en te onpas innemen, aan de andere kant is de pijn zo slopend, dat je bijna geen keus hebt.
De pijn manifesteert zich vanuit de onderrug, naar mijn rechterheup mijn rechterbeen in. Afhankelijk van de scheuten stop het in mijn bovenbeen, maar ook geregeld schiet dit voorbij mijn knie naar mijn kuit.
Aangezien ik bijna geen ‘spek’ meer op de botten heb, is een goede houding aannemen ook niet gemakkelijk. Ook mijn linkerarm geeft dezelfde pijnklachten als mijn rechterbeen.
Door de pijn is het slapen lastig, ‘hazenslaapjes’ en dan weer pijnlijk wakker worden.
Bijkomend probleem is het gewicht. Het lichaam moet momenteel zo hard vechten, dat voedsel wat erin gaat direct verbrand wordt. De laatste dagen val ik per dag een halve kilo af. Dat betekent dat ik aan de ondergrens van mijn gewicht zit. Morgen zal ik aan de bel trekken bij de diëtiste, want dit schiet niet op. Dan gaat waarschijnlijk toch het onvermijdelijke komen van sondevoeding.
Goed, dat moest ik even kwijt… Gelukkig zijn er afgelopen week ook nog fijne momenten geweest van bezoeken van vrienden en familie.
Elke dag proberen we de ronde met de rollator een beetje te vergroten. Ik merk dat, met de vele pijnen, dit niet eenvoudig is. Er ligt geen enkele druk op. Het feit om even fijn de buitenlucht te proeven en te genieten van het zomerse weer is fijn en belangrijker dan de ronde te vergroten.
Fijn was gisteren ook om met de ouders een paar stukjes vlees op de barbecue te leggen. De vervangende vleesbakkers hebben hun stinkende best gedaan. Het was dan ook heerlijk een paar stukjes vlees van de BBQ te eten èn frustrerend dat je ondanks dat toch weer afvalt.
Over het songfestival zullen we het maar niet hebben, wat een schijnvertoning.
Fijne zondag!
